Puber-Ouder gesprek K1 gaat in gesprek met mij

Het is zaterdag 23 augustus 2019.We zijn in het zwembad de Waterman in Wateringen. Ik zit onder een boom een krantje te lezen. Zomaar uit het niets begint K1 het Puber-Ouder gesprek.

Mam je hebt de universiteit gedaan. Het hoogste van het hoogste. In je hoofd maak je jezelf zo klein. Je leeft in een hele kleine wereld. Je kijkt alleen maar naar de Haagse Hogeschool. Je hebt zoveel mogelijkheden. Als de Haagse Hoge school je zo depressief maakt waarom blijf je daar in hangen?

Ik stop met lezen, leg de krant weg en pak mijn blog erbij.

Weet je allemaal wat je kan doen met de universiteit. Mam. Luister je wel. Mam. Luister je überhaupt wel wat ik tegen jou zeg. Dringt het ook tot jou door?

Ja schat ik luister naar je en tegelijkertijd schrijf ik het op.

K1 vraagt. Wat wilde je worden toen je op de universiteit school zat?

Ik wilde ontwikkelingshulp gaan doen. In Suriname.

Weet je hoeveel organisaties daarvoor werken. Je hebt een hoog IQ.  Je bent goed in je Nederlands. Je hebt kinderen. Weet je je wordt gelijk binnengelaten. Als ik jou was. had ik mijn kinderen meegenomen en had ik de wereld rondgereisd. Hallo mam luister je wel?

K1 wacht niet op mijn antwoord en vervolgt

Ja kijk. Wil je dat nog steeds? Het begeleiden van de jongeren.

Ik antwoord niet. Terwijl ik druk aan het schrijven ben.

Mam het heeft geen zin dit gesprek. Omdat je waarschijnlijk toch geen verandering gaat maken. Want na 3 jaar ben je nog steeds in die depressieve shit. Waar zit je nu. Hoe lang ben je al bezig met dit?

Uhhhh ik weet niet uhh. Voordat ik uitgedacht ben gaat ze verder.

Wil je veranderingen maken? Ben je bereid daarvoor? Want geld maakt niet gelukkig hè. Dan heb je een groot huis, maar dat maakt je er mentaal toch niet beter op. Kijk naar mij. Ik ben 1000 keer veranderd van baan. Waarom? Omdat ik gelukkig wil zijn in wat ik doe.

Ik vraag K1. Hoe kijk je naar mij? Als mens

Je zit gewoon vast. Als je 1 stap maakt. Stap je uit je comfort zone. En dan ga je wat nieuws proberen. Je bent nog zo jong. Hoe lang ga je dit willen doen? Je gaat nooit meer lesgeven op de Haagse. Dat moet je uit je hoofd halen. Jij denkt dat je alleen maar kan lesgeven. Maar je kunt meer dan dat. Je hebt de universiteit gedaan!

Stilte van paar seconden valt

Ik wil niet in Nederland blijven. Alles is in NL goed geregeld. Ja. Maar het leven is hier gewoon saai. Omdat je hier woont. Je hebt de hele wereld te verkennen en dan zitten we in het kleinste land van de hele wereld. Mam ga je hier wat mee doen?

Inmiddels mengen de andere 2 zich in dit gesprek. Ik wil niet uit Den Haag. Ik wil niet weg. Ik heb al mijn vriendinnen en vrienden hier.

Weet je hoeveel rust het je geeft als je naar de bergen kijkt.

K1 richt de aandacht weer op mij

Weet je wat jij moet doen. Kijken op internet wat jij allemaal kunt bereiken met jouw universitaire opleiding. Dat heb ik namelijk gedaan. En ik zeg je mam je kan heel veel met jouw opleiding.

Heb je bewondering voor mij?

Dat je vroeger risico’s durfde te nemen. Je bent gescheiden. Je hebt gedurfd om naar Den Haag te verhuizen. Alleen. Je bent in een klein huis gaan wonen. En daar ben je opnieuw je leven gestart. Maar nu durf je niet meer.

Ik hoop mam dat we over een half jaar in het buitenland wonen.

K2 zegt ik vind het jammer dat jullie niet genieten van het mooie weer. En dat je de hele tijd achter je ananas zit.

Ik geniet van dit mooie weer Izzy. Ik geniet van het gesprek. Ik schrijf dit op omdat ik het een mooi gesprek vind.

K1 vervolgt

Mam ik vind dat ik recht heb dat jij mij meeneemt naar Suriname omdat ik half Surinaams ben.

Ik sta op en geef mijn oudste een knuffel.

Mam wat zijn je bedenkingen nu?

Mir geef me 5 minuten ik moet dit even laten bezinken.

Mam zijn de 5 minuten voorbij? Heb ik nu al mijn tijd aan je verspild. Ik zelf verspil al mijn energie. Aan 4 jaar dromen naar het buitenland te gaan. Ik wil naar het buitenland. Jij wilt ook naar het buitenland maar jij durft niet. Weet je nog dat ik zei mam laten we reizen naar het buitenland. We zijn samen met oom H naar Brussel geweest. Vervolgens zijn we met Ishara eindelijk naar Italië gegaan. Toen ben je ook uit je comfort zone gestapt. En is toch goed gegaan?

Afgelopen week zijn we geweest naar de bioscoopfilm Richard says goodbye. In 1 adem vervolgt K1

Richard says goodbye. Mam dat vond ik een leerzame film. Hij leeft zijn leven. Maar eigenlijk leeft hij leven niet. Hij staat elke dag op. Is ongelukkig met zijn vrouw. Hij is niet blij op zijn werk. Maar plichtmatig leeft hij zijn leven. Dan hoort Richard dat hij ongeneeslijk is. En hij heeft nog 6 maanden te leven. Dan pas mam. Dan pas realiseert hij zich dat hij niet echt heeft geleefd. Hij leeft zijn leven niet zoals hij zou willen. Hij leert daarna zijn studenten dat je maar 1 kans hebt. En je deze kans moet je pakken en benutten. Dan pas gaat hij echt zijn leven leiden. Richard pakt zijn leven weer op door te doen wat hij echt wil. En trekt zich niks aan van anderen. Hij gaat doen wat hem eindelijk gelukkig maakt.

In de krant staat een artikel over man die gehandicapt is en door Nederland fietst.

Zoals jij nu leeft leef je niet. Je leven maakt je depressief. Kijk deze man neemt ook risico’s. Hij pakt zijn fiets. Fietst door Nederland en hij is gelukkig.

Mam….Wat vind je van dit gesprek?

Ik vind dat het echt tof van je dat je zoveel bewondering voor mij hebt.

K1 trekt haar wenkbrauwen op. Rolt met haar ogen en zegt: Mam heb je wel geluisterd? Dit was niet het doel van het gesprek.

Oh wat is het doel van dit gesprek?

Wat mijn doel is van dit gesprek dat je vast zit in een bubbel. En dat je er gewoon uit moet komen En naar het buitenland moet verhuizen. Je denkt dat je arm bent hier in Nederland. Maar als je in het buitenland bent, ben je daar heel rijk. Eigenlijk wil ik dat je weer gaat durven en ontdekken en gaat reizen.

Het gesprek raakt in een conflict. Ik maak een verkeerde opmerking. K1 vindt de opmerking heel pijnlijk en gemeen. En zegt:

Mam zoek het lekker zelf uit.

3 Dagen Later..ik bel K1. Mir ik heb ons gesprek vastgesteld in een blog. Ik lees het haar voor en vraag haar wat ze van de blog vindt

Mam ik vind het een super mooie blog. Adembenemend. En ik ben blij dat je naar me hebt geluisterd. Ik hoop dat je veranderingen maakt. Je mag de blog publiceren. En ik hou van je. Ennnnnne

Tot over 3 maanden in Suriname!

Home