Opruimen en ik

Het is weer eens zover. Ik heb zoveel gespaard en bewaard. En mijn huis is een chaos. Mijn hoofd is minder chaotischer dan mijn kamers in het huis. Dus kun je nagaan wat voor chaos het in mijn huis is.

Waar moet ik beginnen? Ik heb daadwerkelijk geen idee. Wie moet ik vragen?

K3 is bij ons het meest opgeruimd. En dat is bijzonder. Ze heeft voor 90% ADHD. Maar vriendin Siham zegt dat zij van alle 3 het meest op een rijtje heeft. Haar buro is opgeruimd. Haar make upjes zijn netjes gesorteerd in haar kastje. Haar kleding heeft ze uitgezocht wat ze wel en niet draagt. En toen ze de laatste dag uit school kwam heeft ze al haar papierwerk aan mij laten zien.

Daarna naar de papierbak gebracht. Want het is vakantie! Ze heeft een paar knutselwerk met haar foto erop bewaard. En meer heeft ze niet nodig zegt ze. Volgend schooljaar is er weer knutselwerk.

Ook haar koffer inpakken voor de Tinakamp heeft ze zelf gedaan. Ze heeft de paklijst erbij gepakt. Een grote trolley erbij gezocht en inpakken maar.

En ik? Ik lig lui op de bank. Dekentje over mij heen en hopen dat het in 1 keer is opgeruimd.

Anita vriendin van me adviseert mij om een vuilniszak te pakken en gewoon wegdoen. Wat kost het nou als je alles wat je weggooit weer in te kopen? Ik denk 0,00 euro. Want mijn kids willen liever MB, Netflix en voor de rest niks meer. En ikzelf heb genoeg.

Zucht. Toch maar van die heerlijke bank af? Waar zal ik beginnen.

Weet je wat mij het meest tegenhoudt? Die gedachtes van mij tijdens het opruimen. Oh die en die kan ik blij maken. Oh misschien ga ik het dan gebruiken. Oh wat zonde om weg te doen. Stel dat ik het nog nodig heb.

K3 heeft al deze gedachten niet. Misschien ben ik wel degene met de ADHD. Ben ook al mijn nieuwe zonnebril kwijt…

Wish me luck